DZIENNIK USTAW

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Nr 69, Warszawa, dnia 25 czerwca 1996 r.

strona 1585

Pozycja 332

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 30 maja 1996 r.

w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy.

332

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 30 maja 1996 r.

Na podstawie art. 179 § 4 i art. 229 § 8 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:

§ 1. 1. Rozporządzenie określa:

1) zakres wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich pracowników, o których mowa w art. 229 § 1, 2 i 5 Kodeksu pracy, zwanych dalej „badaniami profilaktycznymi”, tryb ich przeprowadzania oraz sposób dokumentowania i kontroli tych badań,
2) częstotliwość wykonywania badań okresowych,
3) zakres profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, o której mowa w art. 229 § 6 zdanie drugie Kodeksu pracy, niezbędnej z uwagi na warunki pracy,
4) tryb wydawania i przechowywania orzeczeń lekarskich:

a) o utracie przez pracownika zdolności do wykonywania dotychczasowej pracy (art. 43 pkt 2 Kodeksu pracy),
b) o konieczności przeniesienia pracownika do innej pracy ze względu na stwierdzenie szkodliwego wpływu wykonywanej pracy na zdrowie pracownika (art. 55 § 1 Kodeksu pracy),
c) stwierdzających, że ze względu na stan ciąży kobieta nie powinna wykonywać pracy dotychczasowej (art. 179 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy),
d) stwierdzających, że dana praca zagraża zdrowiu młodocianego (art. 201 § 2 Kodeksu pracy),
e) o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na określonym stanowisku (art. 229 § 4 Kodeksu pracy),
f) stwierdzających u pracownika objawy wskazujące na powstawanie choroby zawodowej (art. 230 § 1 Kodeksu pracy),
g) stwierdzających niezdolność do wykonywania dotychczasowej pracy u pracownika, który uległ wypadkowi przy pracy lub u którego stwierdzono chorobę zawodową, lecz nie zaliczono go do żadnej z grup inwalidów (art. 231 Kodeksu pracy),

5) dodatkowe wymagania kwalifikacyjne, jakie powinni spełniać lekarze przeprowadzający badania profilaktyczne oraz sprawujący profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami, niezbędną z uwagi na warunki pracy. 2. Rozporządzenie określa ponadto tryb wydawania zaświadczeń i świadectw lekarskich do celów przewidzianych w art. 92 § 1, art. 129⁵ pkt 2, art. 177 § 1 i 3, art. 178 § 1, art. 180 § 3 i 4, art. 185 Kodeksu pracy oraz w przepisach o urlopach wychowawczych.

§ 2. 1. Zakres i częstotliwość badań profilaktycznych określają wskazówki metodyczne w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników, zwane dalej „wskazówkami metodycznymi”, stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 2. 2. Lekarz przeprowadzający badanie profilaktyczne może poszerzyć jego zakres o dodatkowe specjalistyczne badania konsultacyjne oraz badania dodatkowe, a także wyznaczyć krótszy termin następnego badania, niż to określono we wskazówkach metodycznych, jeżeli stwierdzi, że jest to niezbędne dla prawidłowej oceny stanu zdrowia osoby przyjmowanej do pracy lub pracownika.

§ 2. 3. Specjalistyczne badania konsultacyjne oraz badania dodatkowe, o których mowa w ust. 2, stanowią część badania profilaktycznego.

§ 2. 4. Lekarz przeprowadzający badanie profilaktyczne powinien korzystać z zaleceń dotyczących postępowania lekarskiego w stosunku do pracowników poddanych określonym narażeniom, upowszechnianych przez jednostki badawczo-rozwojowe w dziedzinie medycyny pracy.

§ 2. 5. Badanie profilaktyczne kończy się orzeczeniem lekarskim stwierdzającym:

1) brak przeciwwskazań zdrowotnych do pracy na określonym stanowisku pracy lub

2) przeciwwskazania zdrowotne do pracy na określonym stanowisku pracy.

§ 3. 1. W sprawach, o których mowa w 1 ust. 1 pkt 4, lekarz orzeka na podstawie wyników przeprowadzonego badania lekarskiego oraz oceny zagrożeń dla zdrowia i życia pracownika, występujących na stanowisku pracy.

§ 3. 2. Oceny zagrożeń, o których mowa w ust. 1, lekarz dokonuje na podstawie przekazywanej przez pracodawcę informacji o występowaniu czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych, w tym również o aktualnych wynikach badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, występujących na stanowiskach pracy. Wskazane jest, aby lekarz uzupełnit informacje pracodawcy o spostrzeżenia z przeprowadzonych wizytacji stanowisk pracy.

§ 3. 3. Lekarz przeprowadzający badanie profilaktyczne dokonuje w dokumentacji medycznej pracownika opisu badania oraz wpisu treści orzeczenia.

§ 3. 4. Orzeczenia lekarskie są wydawane w formie zaświadczeń:

1) według wzoru określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia, jeżeli orzeczenie dotyczy przypadków wymienionych w 1 ust. 1 pkt 4 lit. a) i e),

2) według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia, jeżeli orzeczenie dotyczy przypadków wymienionych w  1 ust. 1 pkt 4 lit. b) — d), f) i g)

§ 3. 5. Zaświadczenia, o których mowa w ust. 4, lekarz przeprowadzający badanie profilaktyczne przekazuje pracownikowi i pracodawcy.

§ 4. 1. Badanie profilaktyczne przeprowadza się na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę.

§ 4. 2. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać:

2. 2. 2. 2. 1) określenie rodzaju badania profilaktycznego, jakie ma być wykonane,
         3. 2) w przypadku osób przyjmowanych do pracy lub pracowników przenoszonych na inne stanowiska pracy — określenie stanowiska pracy, na którym osoba ta ma być zatrudniona; w tym przypadku pracodawca może wskazać w skierowaniu dwa lub więcej stanowisk pracy, w kolejności odpowiadającej potrzebom zakładu,
         4. 3) w przypadku pracowników — określenie stanowiska pracy, na którym pracownik jest zatrudniony,
         5. 4) informacje o występowaniu na stanowisku lub stanowiskach pracy, o których mowa w pkt 2 i 3, czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych oraz aktualne wyniki badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, wykonanych na tych stanowiskach.
         § 5. 1. Pracownik lub pracodawca, który nie godzi się z treścią wydanego zaświadczenia, o którym mowa w 3 ust. 4, może wystąpić, w ciągu 7 dni od dnia wydania zaświadczenia, za pośrednictwem lekarza, który wydał to zaświadczenie, z wnioskiem o przeprowadzenie ponownego badania.
      
      
      2. 2. Badanie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza się w wojewódzkim ośrodku medycyny pracy właściwym ze względu na miejsce świadczenia pracy lub siedzibę jednostki organizacyjnej, w której jest zatrudniony pracownik, a jeżeli kwestionowane zaświadczenie zostało wydane przez lekarza zatrudnionego w wojewódzkim ośrodku medycyny pracy — w najbliższej jednostce badawczo-rozwojowej w dziedzinie medycyny pracy. Badania pracowników zatrudnionych w Przedsiębiorstwie Państwowym „Polskie Koleje Państwowe” przeprowadzane są w Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej.
      
      
      2. 3. Ilekroć w przepisach rozporządzenia jest mowa o wojewódzkim ośrodku medycyny pracy, należy przez to rozumieć także inną jednostkę, która realizuje zadania takiego ośrodka, a ilekroć jest mowa o jednostce badawczo-rozwojowej w dziedzinie medycyny pracy, należy przez to rozumieć także Centrum Naukowe Medycyny Kolejowej, w odniesieniu do zadań realizowanych przez kolejową służbę zdrowia.
      
      
      2. 4. Badanie, o którym mowa w ust. 1, powinno być przeprowadzone w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Ustalone na jego podstawie orzeczenie lekarskie jest ostateczne. Orzeczenie to jest podstawą do wydania przez lekarza przeprowadzającego ponowne badanie zaświadczenia, o którym mowa w § 3 ust. 4.
      
      
      2. § 6. Zakres profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy, obejmuje: