LS Borkowski
Komunikat 13, Polska, 8 czerwca 2014
Kontrola Totalitarna w Obozie Koncentracyjnym Polska
Metody znęcania się nad więźniami są dostosowane do okoliczności. Każde z pozoru normalne zadanie w miejscu pracy może stać się narzędziem kontroli totalitarnej. Oto relacja Małgorzaty Głuchowskiej, zatrudnionej w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia w Zielonej Górze.
Na początku roku szkolnego 2013/14 przydzielono mi zadanie przygotowywania gazetki szkolnej. Nie otrzymałam jednak w tej sprawie żadnych wytycznych ani odnośnie formatu i tematyki gazetki, ani odnośnie finansowania materiałów do gazetki. Nie otrzymałam też jednoznacznej informacji, czy jest to obowiązek przydzielony w ramach wynagrodzenia zasadniczego. Nie poinformowano mnie też, jak długo ten obowiązek będzie na mnie spoczywał.
Nie podano też żadnego planu działania perspektywicznego. Czy to zadanie będzie podlegało rotacji i różni nauczyciele będą to zadanie wykonywać na zmianę?
Nie było żadnych informacji, żadnych konsultacji, żadnej wymiany zdań.
9 kwietnia 2014 powiesiłam w szkole gazetkę poświęconą muzyce w obozach koncentracyjnych. Jednak została zdjęta tego samego dnia. Dokonano cenzury. Wcześniej nie informowano mnie, jakie tematy powinny być realizowane i jakie są dozwolone.
Ten charakterystyczny brak informacji na temat przydzielonego zadania, jego zakresu, czasu trwania, kosztów itd. jest typowy dla systematycznych działań poniżających, niszczących godność człowieka. Poniżanie i systematyczne naruszanie godności leży u podstaw kontroli totalitarnej i przemocy zorganizowanej.
Kontrola totalitarna nad człowiekiem powoduje utratę przewidywalności otoczenia ofiary i możliwości jej wpływu na rzeczywistość. Brak przewidywalności i możliwości normalnego wpływania na bieg wydarzeń prowadzą do przeżyć traumatycznych o nasileniu zależnym od długotrwałości działań destrukcyjnych i ich natężenia.
Mamy tutaj do czynienia z dwoma obiegami informacji, jawnym i ukrytym. Obieg jawny służy do wytwarzania pozorów i manipulacji obiektem działań dezintegracyjnych. W obiegu ukrytym, z którego obiekt ataku psychologicznego jest wyłączony, prawdziwe informacje są przekazywane członkom grupy dozorców.
Utrata autonomii, utrata wyboru i utrata wolnej woli prowadzą po pewnym czasie do destrukcji osobowości. Jest to atak na tożsamość człowieka, który spodziewa się po swoim otoczeniu przewidywalnego, zrozumiałego postępowania i jasnych kryteriów funkcjonowania.
Wspomniane metody destrukcji fundamentów osobowości człowieka są niezmienne od czasów niewolnictwa z czasów starożytnych aż po czas nazizmu, komunizmu i dzisiejszego wcielenia kolektywizmu, czyli solidaryzmu.
Można zatem z łatwością stworzyć w tej samej instytucji piekło dla jednych i strefę uprzywilejowaną dla drugich. Czym się różnią “jedni” od “drugich”? Jedni to więźniowie, drudzy to dozorcy.
Małgorzata Głuchowska, M.A.
Lech S. Borkowski, Ph.D.